Aan elkaar gewaagd!

Al tijdens ons dagje Kennemerduinen in juni hadden Ghita en ik afgesproken om op 20 augustus een heidewandeling te gaan maken.

Wat was het spannend deze week wat het weer zou doen, en wat hadden wij een geluk! Het was het mooiste weer van de wereld, knalblauwe lucht, hier en daar een vriendelijk wolkje, en een zeer aangename temperatuur.

Al om 8 uur troffen wij elkaar bij NS station Bussum Zuid.
We wisten dat we aan elkaar gewaagd zijn als het gaat om afstanden lopen, maar wat wij gisteren gepresteerd hebben..... We waren pas tegen 6 uur weer terug bij het station, oef! maar liefst tien uur lang op pad geweest!

Een beeldverslagje van deze lange dag:

We gaan door het Spanderswoud op weg naar de heidevelden. In het bos heerst een weldadige rust, alleen een grote bonte specht verstoort af en toe de stilte, een foto daarvan lukt echt niet in het donkere bos, dan maar de paddestoelen!

Het is nu echt aan het nazomeren, en we zien al veel paddestoelen, zoals dit trio parasolzwammen.

Met een beetje fantasie zie je onder deze parasolletjes de kaboutertjes zitten ;-)

Ghita dacht dat dit een koekoeksbloem is, maar daar ben ik niet zeker van, die hebben volgens mij geen wit hartje?

Na het Spanderswoud lopen we over de Natuurbrug en ligt de bloeiende Bussummerheide voor ons

We lopen door een kleine bosrand en zien daar deze enorme mierenhoop, ofwel het koepelnest van de bosmieren.

Ik vond een interessant stukje over de bosmier op de volgende site:

http://www.beesies.nl/animals/bosmier.htm

Het krioelt hier echt van de mieren, ik heb geprobeerd dit close in beeld te brengen, maar ze zijn zo beweeglijk dat dit helaas niet echt is gelukt

We genieten op de Westerheide van de uitgestrekte paarse velden, maar wat is het lastig om dit mooi in beeld te brengen, zelfs met de boom erbij is het eigenlijk maar een saai plaatje

Jippie, mijn eerste vogeltje met de nieuwe telelens, en nog aardig gelukt ook.

De tijd van de vogeltjes is een beetje voorbij, de jongen zijn uitgevlogen, het is nu tijd voor de rui, maar deze roodborsttapuitjes lieten zich nog wel veel zien

Natuurlijk hopen we reeën te zien, en ik weet dat de kans daarop bij dit akkertje groot is, en jawel, heel even kwam deze reegeit uit de bosrand, net lang genoeg voor één foto

We lopen door naar de kleinere Zuiderheide

Hier zijn wat meer hoogteverschillen, en op veel plaatsen is er wat meer begroeiing

en daardoor zijn er wat interessantere plaatjes te maken dan van het vlakke heideveld

Een dood boompje tegen de knalblauwe lucht doet het altijd wel aardig :)

De zandverstuiving lijkt door de groothoek aanmerkelijk groter dan hij in werkelijkheid is

Deze zandverstuiving op de Zuiderheide is de grootste van het Gooi. In de loop van de tijd was het hier bebost geraakt, maar een paar jaar geleden is het stuifzand hersteld.

We hielden hier even een kleine pauze, en toen er een windje opstak, was het ons helemaal duidelijk waarom dit stuifzand heet.

Niet best voor de foto-apparatuur, dus we vervolgen onze weg, en houden een aangename rustpauze op het terras van Theehuis het Bluk

Genietend van onze icetea en muntthee, en uitzicht over de heide, krijgen we bezoek van een koolmeesje

een heel brutaal koolmeesje, dat de kruimeltjes van de tafel komt halen! Dit gedrag zijn we gewend van de mussen, maar ik wist niet dat de koolmeesjes dit ook doen, enig!

Het is kwart voor drie als we weer op pad gaan, nog een lange weg te gaan, terug naar Bussum Zuid, een wandeling waarbij we telkens van de geplande route afgaan omdat we weer wat zien... zoals weer een roodborsttapuitje en nog een vogeltje, waarvan ik niet kan zien wat het is

Natuurlijk zien we op deze warme zomerdag ook vlinders, hier het hooibeestje, beetje pech dat ie halfverscholen achter de tak zit, maar het was de eerste keer dat het me lukte om dit hele kleine, en erg beweeglijke vlindertje, in beeld te krijgen, dus ik ben er toch wel blij mee


Ik heb (nog) niet kunnen traceren welke soort dit is

Ik had beelden voor ogen van de kudde Schotse Hooglanders tegen een achtergrond van bloeiende heidevelden, maar op de een of andere manier is het me niet gelukt om zulke foto's te maken. Meestal stonden de koeien op de verkeerde plaats, maar heel vaak kreeg ik ook de belichting niet goed, ik heb nog steeds een hoop te leren :)

Dus geen mooie kudde, maar wel een solitaire Hooglander

En eentje van dichtbij, waarop je kunt zien dat het beest vol met vliegen zit


Het is al laat in de middag, we hebben tot nu toe vijf reeën gezien, maar die hebben nauwelijks foto's opgeleverd. Ghita had een grote wens: een ree in de bloeiende heide, maar het gaat er op lijken dat die wens niet vervuld wordt.

Net voor we weer bij de natuurbrug zijn zie ik in de bosrand de zesde ree van vandaag

en het lukt me net om tussen de bomen door dit plaatje te schieten van deze mooie reebok

Ghita had meer geluk, toen de ree weg schoot in de richting van de hei drukte zij nog een keer de ontspanknop in, en daarmee was haar wens vervuld!

Dus kijk ook even bij Ghita : http://carpediem2.punt.nl/


Slotwoordje:

Na een wandeldag van maar liefst bijna tien uur lang stonden wij warm, bezweet, met knalrode hoofden, maar uiterst voldaan weer bij Bussum Zuid.

Wat we in juni al wisten, werd op deze mooie dag weer bevestigd: Wij zijn elkaar gewaagd!