Hoewiet.. hoewiet.... hoewiet..

Soms, heel soms, kom je thuis met een serie foto's waarvan je denkt Wow!! Heb ik die gemaakt??

Dat verrassende gevoel overkwam me vandaag bij dit vogeltje!

-

-

-

-

-

-

-

Afgelopen zaterdag hoorden Ghita en ik telkens een vogeltje dat bijna continu een heel klaaglijk hoewiet.... hoewiet... zat te roepen.

Het vogeltje bleef steeds tussen het groen zitten, dus we kwamen er niet achter welke soort het nou toch was, gemakshalve noemden we het een 'klaagvogeltje'

Vandaag liep ik in de duinen en hoorde ik hem weer, het klaagvogeltje, en nu liet het zich duidelijk zien!

-

-

Even later zat hij zonder rupsjes op een ander takje, en liet zich weer van alle kanten zien.

Intussen had ik de gelegenheid gehad om de belichting aan te passen, én kon ik dichterbij komen, dus nog een serietje:

De vraag was natuurlijk nog steeds, welk vogeltje is dit?

Ik houd het op een fitis, maar doordat hij alleen maar hoewiet... hoewiet... riep, weet ik het niet 100% zeker

Eerder tijdens mijn wandeling kon ik één lucky shot maken van dit vogeltje, deze had ik nog nooit eerder gezien. Thuis gauw het vogelboekje erbij gepakt, en nu weet ik het, dit is een kneu

-

-

Slotwoordje:

Het was weer een fijn dagje vandaag, lange strandwandeling gemaakt, terug door de duinen, en precies toen de eerste regendruppels naar beneden kwamen, was ik weer thuis, goed getimed met dank aan buienradar!