Die vraag stel je jezelf natuurlijk wanneer je ze graag eens wilt zien en fotograferen.
De site Wisenten.nl kan je hierbij helpen. In het Kraansvlak dragen sommige Wisenten namelijk GPS halsbandzenders en via de link Wisenten waar zijn ze? kun je volgen of de dieren vanaf het wandelpad te zien zijn. Zijn ze elders? dan wordt dat niet getoond, je mag namelijk niet van de paden af om ze op andere plekken te gaan bekijken.
Let op: Het Wisentenpad is uitsluitend toegankelijk van september tot en met februari!
Het is al weer 10 jaar geleden dat ik eens meeging met een excursie om de Wisenten te zien, ik maakte er dit blogje van. Sindsdien kwam ik wel met enige regelmaat in het Kraansvlak, maar nooit op een moment dat de dieren te zien waren, op de een of andere manier lukte dat gewoon niet. Maar geen nood, ik kom er graag want het is een schitterend duingebied om te wandelen en te genieten.
Toch begon het wat te kriebelen om die Wisenten weer eens te fotograferen. Dus afgelopen januari hield ik via Wisenten waar zijn ze in de gaten of ze zich in de buurt van het wandelpad ophielden.
Op een zaterdagmiddag met aardig licht was het zover.....
Onderweg er naartoe vroeg ik tegemoetkomende wandelaars hoopvol: Zitten de Wisenten er nog? Ja, was het antwoord, maar ze liggen al uren te rusten, er is geen enkele actie.
Nou ja, ze zijn er in elk geval en verder zien we wel toch?
Maar het zit me mee, op het moment dat ik aankom worden ze wakker en komt er wat leven in de groep.
Ze staan ook nog eens mooi in het landschap en het licht is prima!
Iets te snel naar mijn zin begint de groep zich wat te verspreiden,
tja je kunt niet alles hebben.
Op de vorige foto kun je zien dat de lucht daar saai blauw is,
daarom hetzelfde dier nu wat closer in beeld.
Blauwe lucht betekent ook meer zon en dat geeft weer een andere sfeer.
Iets te snel naar mijn zin verdween de groep uit beeld, maar toch ging ik heel tevreden huiswaarts,
het was echt fantastisch om eindelijk deze imposante dieren weer eens te kunnen zien én te fotograferen!
En het smaakte naar meer, dus de dagen daarna hield ik hun positie goed in de gaten.
Op dinsdagmiddag hield de groep zich weer op in de buurt van het pad, maar nu wel veel dieper het Kraansvlak in.
Dat betekent een stuk verder lopen, en het was al half drie, met de korte januaridagen restte me dus niet veel tijd,
snel wegwezen en flink doorlopen!
De moeite van de stevige wandeling was niet voor niets,
Ik trof de dieren op een prachtige plek.
En terwijl het bij vertrek nog zonnig was,
kwam er nu wat bewolking en dat
is toch echt mooier dan zo'n saaie blauwe lucht.
Het is verleidelijk om de dieren close in beeld te zetten,
maar een beetje omgeving erbij is toch minstens zo mooi.
Dit is dan zo'n Wisent met GPS halsbandzender, niet helemaal een natuurlijk plaatje,
maar dank zij die zender stond ik hier en mocht ik genieten van deze prachtige dieren!
Ik schreef het al, januari, korte dagen, dus al heel snel weinig licht.
De wat langere sluitertijd laat de beweging van de tong zien
en dat vind ik bij dit stoere dier nou net een heel schattig detail.
Als afsluiter dit low-key portret.
Een foto waar ik zelf echt héél erg blij mee ben!
Slotwoordje:
Ik had de smaak te pakken en droomde van winterse beelden, Wisenten in de sneeuw....
En ja, in februari kwam die sneeuw en de dieren hielden zich zelfs in de buurt van het pad op.
Maar helaas, ik durfde het bij dat gure en ijskoude weer met sneeuwstorm en stuifsneeuw niet aan.
De dagen daarna lag de sneeuw er weliswaar nog, maar toen zat de groep buiten het zicht.
Nou ja, Wisenten-in-de-sneeuw blijft gewoon op het wensenlijstje staan, tenslotte moet er wat te wensen overblijven ;-)