Een terugblik op 2018

Een terugblik op 2018....
Een jaar waar in ik nauwelijks blogposts gepubliceerd heb, maar op deze laatste dag van het jaar wil ik toch traditiegetrouw de 12 maandfoto's van 2018 een plekje in mijn blog geven, 't is tenslotte echt leuk om nog eens door alle mapjes te gaan en een favoriete maandfoto te kiezen.

Januari

Een maand waar in ik voornamelijk aan zee fotografeerde.

Deze foto heb ik gekozen vanwege de verrassende 'Splash'  

Februari

Eind februari kwam de Russische Beer in het land

en op een ochtend was zelfs het strand bedekt met een mooi laagje sneeuw.

Wat komen de kleuren van de schelpjes fijn uit tegen dat wit!

 Maart

Een en al beweging in de meeuw, maar de ogen scherp!

Een lucky shot,  ik geef het toe,  maar dat is geen reden om er niet blij mee te zijn ;-)

April

De Schorren, Texel.

Zonsopkomst was het plan, maar de zon liet zich niet zien.

En ik liet me niet ontmoedigen.

Een wat langere sluitertijd zorgde er voor dat veel bewegende watervogels in streepjes veranderden

en veel geduld leidde tot een moment dat er net wat vogels op de juiste plek even stil 

wilden  blijven staan.

Mei

Een maand met weinig keuze...

Alleen op een mooie pinksterdag ging ik op pad om Dalkruid te fotograferen.

Juni

Heerlijk nog eens een weekje naar zee!

Palen in het zand bij mijn favoriete strandovergang.

Juli

Naar het zuiden van Limburg om vlinders te fotograferen

en dan toch kiezen voor  een stukje libellenvleugel ;-)

Augustus

Zonnedauw komt vaker voor in mijn jaaroverzicht

en de foto's worden steeds onscherper ;-) 

September 

Drieteenstrandlopertjes met barcode  ....

 Oktober

Beukenblaadjes in aquarel

Toen ik deze foto eenmaal gemaakt had vond ik de beelden met

scherpe bladeren helemaal niet meer interessant....

 November

Oeps!  Helemaal niet gefotografeerd ;-(

Deze lamellen van de Porseleinzwammen zijn daarom maar

geleend uit oktober. 

December

Half december heel even een beetje sneeuw!

Gelukkig bleef het witte tapijtje net iets langer liggen  dan voorspeld 

en heel bijzonder ging het onverwachts gepaard met mist.

Een bizarre ervaring om op het strand te staan en de zee niet meer te kunnen zien!

Slotwoordje:

En zo vliegt een jaar voorbij.....

Wat mij zelf op viel bij het selecteren van de foto's is dat ik telkens - voor zover mogelijk -  koos voor een beetje anders-dan-anders en ik realiseerde me dat ik daar ook vaak naar op zoek was. Iets wat niet altijd meevalt,   je kunt niet ineens zeggen:  en nu wil ik anders fotograferen.  Dat is iets wat moet groeien, een ontdekkingstocht,  een uitdaging....  Mooi zo,  dan is de titel van mijn blog nog steeds actueel en neem ik me voor om weer eens vaker iets te laten zien!

Iedereen hartelijk dank voor blogbezoekjes, facebooklikes,  reacties etc. en een heel mooi 2019 toegewenst met veel fotoplezier!

Spelen met beukenblaadjes

De hoogste tijd om weer eens een blogje online te zetten,  't is wel weer héél lang geleden....

In deze blogpost ga ik lekker spelen met beukenblaadjes.  In de herfstmaanden hebben die gekleurde blaadjes steeds weer een ongelooflijke aantrekkingskracht op me,  ik móet daar wat mee doen!

En dan sta je daar en denk je : wát ga ik doen?

De macrolens ligt wel erg voor de hand toch?

Niks mis mee, vormen er kleuren komen mooi tot hun recht,

fijne achtergrond met bokeh, maar toch....

Kan 't niet spannender?

 Wat kan ik met het Helioslensje doen?

Leuk,  die typische ellipsvormige bokehcirkeltjes,

maar ik word nog  niet echt  enthousiast.

Terug naar de macrolens, tussen de bladeren door gefotografeerd.

Onscherpe bladeren vind ik eigenlijk veel interessanter  ;-)

 Dus waarom niet gewoon alles lekker onscherp?!!

Voor de mooiste onscherpte moet ik er alleen nogal dicht 

boven op kruipen,  vandaar die aangesneden bladeren.

Dus in plaats van de  macrolens weer met de Helioslens aan de slag,

nu ook nog eens een paar stops overbelicht,  resultaat: 

 Een aquarel waar ik wél blij van word!

En dan word ik lekker enthousiast om van alles te gaan proberen.

Hier een Den tussen de blaadjes van een Beuk door gefotografeerd.

Flink overbelicht, zodat het groen van de Den nagenoeg wegvalt.

Je zou kunnen denken aan meervoudige belichting,

maar dat is het dus niet.

 Ook tussen de bladeren door,  blad onscherp,  boom wel scherp.

Leuke lagen krijg je zo.

Spelen met contrast van de lichte achtergrond links en een boomstam rechts.

Aan de bokeh is te zien dat ik ook hier de Helios heb gebruikt.

En nog even gek doen.....   Moet kunnen toch?   ;-)  

Slotwoordje:

Het Russische Helioslensje, dat ik eigenlijk nog maar weinig gebruikte,  heb ik in de herfstmaanden weer helemaal in ere hersteld!  

Local Patch & Comfort Zone

Ik mag graag artikelen lezen over natuurfotografie en vorige week bezocht ik zoals ieder jaar 

ook weer de PiXperience om daar te genieten van inspirerende lezingen.

Een van de termen die ik vaak tegenkom is 'Local patch' 

en een andere veelgehoorde uitdrukking is 'buiten je Comfort zone'. 

Zo'n Local patch daar sta ik helemaal achter, steeds vaker fotografeer 

ik dan ook lekker in mijn eigen omgeving op plekjes die ik steeds beter ga kennen, 

maar bij die Comfort zone denk ik vaak:  

het zal allemaal wel, ik doe gewoon lekker mijn eigen  ding....

In mijn Local patch, dat wel  ;-) 

 

  

 Nou heb ik het geluk dat ik gedurende de wintermaanden veel aan de kust verblijf en

daar vond ik tussen Bloemendaal en IJmuiden een heerlijk dynamisch stuk strand en duin.

In 2012-2013 werden hier sleuven in de eerste duinenrij aangebracht waardoor het zand 

weer kon gaan stuiven. Kalkrijk zand wordt hierdoor het duingebied in geblazen en hiervan profiteren kalkminnende flora en fauna.

En reken maar dat het er stuiven kan!
Op de vorige foto zie je links een fietspad lopen en dat verdwijnt met grote regelmaat onder het zand.
PWN heeft dan ook speciale waarschuwingsborden geplaatst:

LET OP:  Overstekend duin!

 

Dit dynamische gebied is dus al een paar maanden mijn 'Local patch'

zoals in voorgaande blogposts ook al te zien was:

Sneeuw aan zee 

Aan de kust 

Zand

 

 En wat gebeurde er in deze maanden?

Ik kwam zonder dat ik het merkte uit mijn 'Comfort zone'  ;-)

De vertrouwde macrolens ligt al sinds november ongebruikt in de kast,
zelfs Sneeuwklokjes heb ik niet gefotografeerd !

Mijn meest gebruikte en favoriete lens werd de groothoek ( 16-35mm op fullframe )

Toch ontdekte ik wel een overeenkomst tussen macro- en groothoeklens:

Je kunt met de groothoek van dichtbij scherpstellen, mijn getrainde blik voor

details kwam me dus best goed van pas.

Deze foto bijvoorbeeld is geen weids woestijnachtig landschap,

maar slechts een klein stukje duinzand met door de wind gevormde structuren.

Door met 16mm er heel dicht op te kruipen krijg je een totaal ander perspectief.

 Doordat je zo dichtbij kunt scherpstellen kun je dus ook bijna macro-achtige foto's maken.

Mooi om te zien hoe het fijne gruis van schelpen lijnen vormt in het zand.

 Behalve zand hebben we natuurlijk ook de zee!

 Met een 3-stops ND filter op mijn 70-400mm lens ging ik op pad om beweging te fotograferen.

 Nou vind ik dat je met beweging een beetje moet oppassen,  het wordt al gauw een trucje,

maar onderwerpen waar al beweging in zit, zoals zeewater en golven,
daar bij vind ik wel een uitdaging om  met een langere sluitertijd de beweging te benadrukken.

 Deze foto's maakte ik uit de hand,  door mee te bewegen met de richting van de golven.

Om niet té veel buiten de - letterlijke! - comfortzone te komen wel hoge laarzen of waadpak aan!

 Tja,  als er dan van die Drieteenstrandlopertjes langs rennen is het wel een uitdaging om ook

die beweging te vangen. Maar dat valt niet mee!

                                                                   

           Drieteentjes zijn door hun snelheid toch wel erg moeilijk, dan maar meeuwen proberen.
 Hmm... De sfeer vind ik wel aardig, maar oefening baart nog geen kunst....

Ik verwachtte dan ook alle foto's van mijn geheugenkaartje te kunnen deleten.....

Groot was dus de verrassing toen dit shot er tussen bleek te zitten.

Blij mee!!

Slotwoordje:

Wat wel grappig is om te vertellen is dat ik zo vaak naar deze Local Patch ga eigenlijk  het gevolg is van hoge parkeerkosten.  
Na 3 uurtjes parkeren zit je bij Parnassia al aan een tarief van € 10,== en na 4 uur betaal je het maximum van € 12,==.  Dat stond me altijd nogal tegen, maar ik besloot deze winter maar eens ruig te doen en een jaarkaart te kopen voor € 85,==.  En ja,  dan wil je die er wel uit zien te krijgen natuurlijk!  Nou,  dat is me wel gelukt, want behalve om te fotograferen vind ik de Kennemerduinen ook een prachtig gebied om te wandelen, ik heb er dan ook al heel wat kilometertjes rond gestapt, met of zonder camera en er zullen er nog vele volgen!

Sneeuw aan zee

Wat hadden we ineens een bar winterweer de afgelopen week!

En wat een heerlijke verrassing toen het woensdagochtend aan de kust onverwacht begon te sneeuwen. 

Ik moest  eigenlijk werken, maar kon tot mijn grote vreugde  lastminute vrij regelen, 

en toen dus heel snel heel warm aangekleed op pad!

Het is werkelijk Siberisch koud, maar wat is het mooi!

Het getij zit ook mee,  het is nog net laag water, 

zodat de vloed de sneeuw nog niet direct wegspoelt.

De structuren van sneeuw en zand zijn prachtig om te zien.

Tja, net iets te krap aan de onderkant :-(

Bij het origineel had ik genoeg ruimte, maar ja,  

de foto stond niet helemaal recht, dan verlies je wat bij het rechtzetten.

Goede les voor een volgende keer!

 Over recht gesproken....

Hier lijkt de horizon niet recht te lopen,  

maar in de rechterhelft loopt de Zuidpier van IJmuiden

en die ligt natuurlijk net iets hoger dan dan horizon.

Wat een eindeloze koude vlakte hè?

En geen mens te zien, het hele strand voor mij alleen!

 Wat later kwam de zon er af en toe door,  het lijkt nu meteen wat minder koud ;-) 

Maar reken maar dat het berekoud was,
ik ging dan ook al gauw van de waterkant naar de duinkant
waar ik iets meer beschutting had tegen de snijdende oostenwind.

 The road to......  nowhere!

Heel vreemd dit bandenspoor,  het leidt echt naar nergens,

maar zorgt wel voor leuke bruine lijnen in het landschap.

Omdat wij westerlingen van links naar rechts lezen

lijkt deze foto daardoor zelfs nog wat vreemder.

 Daarom ook nog een plaatje met de 'weg'  uit de linkerhoek,

maar ook hier leidt hij tot nergens....

Het doet mij trouwens denken aan een oud spoorlijntje in zo'n lekkere

spaghetti-western uit de jaren 70  ;-)

Het 'nergens'  waar de weg toe leidt....

In het tegenlicht lijkt alles nog onherbergzamer en kouder.

Met het licht van de zijkant ziet het er weer vriendelijker uit,

alhoewel de verstoven sneeuw verraadt hoe gemeen de wind is.

Op zoek naar lijnen en vormen,  ik ga dat steeds leuker vinden!

De combinatie sneeuw, zand en wind werkt natuurlijk ook lekker mee ;-)

Typische groothoekopname ( 16mm op fullframe)

Ja,  ook die groothoeklens ga ik steeds meer waarderen!

Dan toch nog weer even terug naar de waterkant:

Geweldig toch dat je met zo'n lens het weidse kunt vastleggen en tegelijkertijd die 

mooie 'zandbomen' die nu 'sneeuwbomen' zijn  in de voorgrond.

Het getij verandert,  het water komt weer wat het strand op

waardoor in de sneeuw nu een zwinnetje ontstaat.

Dat ga ik even van dichterbij bekijken,  het is zo koud dat het zwin al direct begint te bevriezen.

En dan ineens krijg ik natte voeten,  tijd om een warme strandtent op te zoeken!

Slotwoordje:

Sinds vorige week werkte bij mij de diashow van Blogger niet meer,   gisteren vond ik uit dat het mogelijk aan de browser ligt,  in Google Chrome werkt het niet maar in Firefox gelukkig wel!

Een tip dus voor wie ook problemen met de lightbox heeft.