Pril voorjaar

Terwijl het inmiddels volop lente is ga ik nog even terug naar begin maart.  

Toen had ik eindelijk de gelegenheid om me eens lekker bezig te gaan houden met de vroege voorjaarsbloeiertjes.

Ik verheugde me er waanzinnig op,  en wat gebeurt er dan?

Dan sta je daar bij de Sneeuwklokjes en denk je:  Oh,  en nu??

't Is misschien wel herkenbaar?

Ik wist in elk geval aanvankelijk niet wat ik er mee aan moest,  

zo'n rommelig geheel van veel te veel leuke bloemetjes....

Uiteindelijk legde ik dit 'rommeltje'  vast met het Helioslensje

en werd het toch wel een sprankelend en voorjaarsachtig plaatje.

En dan is tijd om met de macrolens rust in de chaos te zoeken,

maar dan zo dat het zwierige van de Sneeuwklokjes nog wel tot uiting komt.

Maar eens een keertje een zwart/wit bewerking gemaakt

met daarin een subtiel kleurtintje.

Nog meer rust in de chaos.

Nee, geen dauw,  maar regen.

Op een natte ochtend ging ik naar een plekje waar ik Sneeuwklokjes en Krokussen

bij elkaar weet te vinden.

En dan een compositie zoeken waarbij de krokussen voor zachte kleuren in de achtergrond zorgen.

Eh.... herstel!   dat klopt niet nl. niet, de krokussen stonden in de voorgrond, 

dat is te zien aan de paarse waas over het steeltje van het Sneeuwklokje.

Natte Krokussen

En een droge Krokus op een mooiere dag.

Sneeuwroem.

Een heel eenvoudige compositie,

waarbij de achtergrond in mijn ogen 

de foto maakt.

Nog meer voorjaarsbloeiertjes:  Speenkruid.

Vorig jaar heb ik het eens aan de waterkant gefotografeerd waarbij ik een

lekkere blingbling in de achtergrond kreeg.

Helaas nu geen water in de buurt, maar soms is het leuk om de goocheldoos erbij te pakken:

Een stuk karton met gekreukt aluminiumfolie achter de bloemen

zorgt ook voor blingbling ;-)

Leuk speelgoed ;-)

Je moet het trucje alleen niet te vaak uithalen.

Nou nog eentje dan,  om het af te leren.

Nu gemaakt met de Helios met daarop een Raynox-voorzetlensje dat ik sinds kort heb.

Ik moet zeggen dat het een stuk handiger werkt dan met de tussenringen,

je klikt het zo voor je lens en met hetzelfde gemak haal je het er ook weer af.

Slotwoordje:

Nou, met deze selectie van prille voorjaarsbloemetjes is het macroseizoen weer geopend!

Intussen lag ik al weer heerlijk tussen de Bosanemoontjes, binnenkort dus meer bloemetjes.

Naar Texel

In de Krokusvakantie stond er weer eens een leuk tripje op het programma:

Samen met Gonnie en Yvonne gezellig een paar dagen naar Texel, waar we ons eens willen gaan bezighouden met landschappen, iets waar wij ons als 'macro-meisjes'  niet zo heel vaak aan wagen, een echte uitdaging dus!

Altijd is het dan spannend wat het weer gaat doen...  het zag er allemaal niet echt best uit,

maar goed,  wisselvallig weer kan prachtige dreigende luchten opleveren,  

dus als de regen maar een beetje meevalt zijn we al lang tevreden.

Maar het begint nat :-(

Terwijl we in Den Helder op de boot wachten fotografeer

ik de kletsnatte autoruit.

Eenmaal aan boord is ook alles nat,

maar zie,  het wordt lichter!!

We laten de wolken in Den Helder achter en varen een blauwe hemel tegemoet

en natuurlijk fotograferen we meeuwen! 

Land in zicht!

Yeah!   we krijgen meteen weer zo'n lekker 'Eilandgevoel'. 

We zijn aan de vroege kant maar mogen al in het huis dat we gehuurd hebben.

Dat ziet er prima en comfortabel uit, fijn.

Dan is het tijd om boodschappen te doen en ons gezellig te installeren

en intussen maken we plannen voor onze eerste fotosessie, de zonsondergang.

We besluiten naar de Slufter te gaan, groothoeklens en filters mee,

we zijn er klaar voor!

Onderweg naar de Slufter zien we het licht al steeds mooier worden,

maar ook zien we een dikke wolkenband aan de horizon verschijnen 

en helaas,  die wordt steeds dikker en dikker.

Eenmaal bij de Slufter hebben we nog net een paar minuten een beetje licht

en toen het ging uit :-( 

Je hoopt dan dat het toch nog even een beetje open trekt, maar dat gebeurde niet.

Ach,  dan zo maar even wat oefenen met groothoek en lange sluitertijd...

't Werden saaie plaatjes, dus in de nabewerking maar een beetje opgepept.

En morgen in de herkansing?

Wat zal de vroege ochtend ons brengen?

We bekijken alle weersites maar die spreken elkaar natuurlijk weer tegen.

We zien het wel....

en hoera, als we om 6 uur opstaan ziet het er niet verkeerd uit,

dus inpakken en wegwezen, naar het Haventje van de Cocksdorp.

Helaas geen mooie rozerode ochtendlucht waar we natuurlijk wel op hoopten,

maar gelukkig wel wat wolkjes aan het zwerk en toen de zon eenmaal opkwam 

verscheen er nog een klein beetje kleur. 

 Het was allemaal net genoeg om even heerlijk met

de filters en lange sluitertijden te spelen,

echt leuk speelgoed hoor ;-) 

's Middags gaan we het strand bij de Vuurtoren verkennen,

uiteraard gaan de fotospullen mee, maar van fotograferen

komt niet veel terecht, want de zon schijnt volop

en het licht is totaal niet geschikt.

We fotograferen dan maar ons zelf in een poeltje, zie de openingsfoto,

en we hebben daarbij vreselijk gelachen!

Maar ja,  de Vuurtoren moet toch ook wel even gekiekt worden,

maar die foto's werden door het ongunstige licht toch wel heel erg saai ;-( 

Tegen mijn gewoonte in ben ik daarom maar eens flink gaan nabewerken,

nu lijkt het net of we al wat warm licht hadden.....

terwijl dat er midden op de middag dus echt niet was ...

Dubieuze praktijken ;-) 

Tegen zonsondergang staan we weer op het strand

en dan gebeurt er hetzelfde als de vorige avond:

Aan de horizon trekt het  helemaal dicht :-(

Tijd voor spoedoverleg, waar kunnen we nu nog iets aardigs doen?

De keuze valt op Kaap Noord en zo snel we kunnen rijden we daar naar toe.

Goede beslissing.

Door het hoogtij staat de steiger voor een grootste deel in het water

en in de lucht zit nog net een klein beetje kleur van de zon die 

achter de wolken ondergaat.

Met onze waadpakken aan kunnen we een eind het water in lopen, 

dat is toch echt ideaal!

Bij de Vuurtoren  had ik het al over "dubieuze praktijken'.

Nou, ik moet bekennen dat ik hier echt de waarheid verdraaid heb,

het prachtige licht links was er namelijk - helaas -  niet.

Over het resultaat ben ik wel tevreden, maar het blijft toch 'vals spelen'.

En het zet me aan het denken:

Als je zo gemakkelijk kunt manipuleren,  

hoe vaak gebeurt dat dan zonder dat je het weet?

Deze laatste foto is niet gemanipuleerd maar is gewoon een foutje ;-)

Tijdens een belichting van 20 seconden heb ik camera en statief per ongeluk iets verplaatst.

Het resultaat vond ik eigenlijk wel verrassend,  beetje spooky,

Slotwoordje:

Het slotwoordje  betekent nog niet het einde van het Texel-uitstapje.

Wordt dus binnenkort vervolgd....