Mijn vorige blog eindigde ik met de woorden:
'Morgen heb ik met Ghita afgesproken om weer eens samen de AWD in te gaan, zin in, en er is een kleine kans op sneeuw... We gaan héél hard duimen!'
Nou, dat duimen heeft geholpen.
Na eerst een beetje motsneeuw op vrijdag kwam er 's avonds een échte sneeuwbui naar beneden, dus yes, op zaterdagochtend stapten wij in een witte AWD-wereld, wat een feest!
En er wordt nog meer sneeuw verwacht... en dat werd veel meer dan we hadden durven hopen.
Urenlang bleef het sneeuwen en werd alles om ons heen steeds mooier.
Wel was daardoor het licht minimaal en ik had daarom al van tevoren bedacht dat het met vogels en dieren niet veel zou worden, dus ik was van plan me te focussen op landschapjes.
Mijn idee was om eens flink te gaan overbelichten
om bij het grauwe licht toch frisse plaatjes te maken,
veel wit dus en liefst met een kleuraccentje.
Bij bovenstaande foto zorgt het riet inderdaad voor wat kleur
in het koude sneeuwlandschap.
Riet in een flinke sneeuwbui
In het open veld waaide een straffe wind, maar goed warm aangekleed
en met camera en lens in een 'regenjasje' was het prima te doen,
het was gewoon genieten om weer eens te ervaren hoe écht winterweer is.
Ook toen het ophield met sneeuwen hield ik me aan mijn voornemen
om landschapjes te doen.
De kleuraccentjes vond ik hier in de grassen die boven de sneeuw uitsteken,
maar ik zocht ook naar een boom met wat bruin blad eraan.
Gevonden!
't zijn niet veel bladeren, maar toch net genoeg voor een klein kleuraccent.
Van dichtbij blijkt er zelfs nog meer blad aan de boom te zitten dan ik dacht.
In de nacht van zaterdag op zondag werd er nog meer sneeuw voorspeld en ja hoor,
zondagochtend was de wereld nog witter.
Snel de deur uit!
Ik had zaterdag best schik in het fotograferen van de landschapjes
dus daar wil ik nog graag even mee doorgaan.
Als ik de duinen in loop zie ik een uitnodigend tafereel voor me,
heerlijk, hier kan ik me wel een poosje amuseren!
Maagdelijk wit sneeuwlandschap, nog geen voetstap te zien,
dit zijn de momenten die je niet vaak meemaakt, het is dus echt genieten!
't Haast een on-Nederlands beeld en met een beetje fantasie zie ik hier
een berghelling met een paar ondergesneeuwde huizen tussen wat groepen bomen.
Ik ga weer op zoek naar wat accenten in het ruim belichte witte landschap en
ik vind lijnen in de glooiingen van de duinen.
Zelfde duintje maar dichterbij.
Minimalistisch en koud.
Dit soort foto's heb ik nooit eerder gemaakt
en ik ben er eigenlijk wel blij mee.
Na een paar uur lukt het de zon om er steeds beter door te komen.
Het koude licht is nu weg, de sfeer is meteen heel anders.
De foto lijkt wat op de vorige, ik kon weer eens niet kiezen ;-)
Slotwoordje:
De zonnetje dat doorbrak was het begin van de al weer invallende dooi, de sneeuwpret was van korte duur, maar ik heb er gelukkig ruim van kunnen genieten, en als het wéér zo lang duurt voor we weer sneeuw krijgen, nou, dan heb ik altijd de foto's nog ;-)
