Begin januari was ik samen met Gonnie even gezellig aan zee. Na een paar zeer onstuimige en natte dagen trok het op woensdagmiddag wat open en zouden we wel eens een mooie zonsondergang kunnen krijgen? Snel het strand op....
Tja, helaas....
Nog maar net op het strand werd het heel donker en
kregen we de ene na de andere bui over ons heen.
Die mooie zonsondergang konden we dan ook wel vergeten,
maar gedurende één kort moment was het licht aan de tegenovergesteld kant prachtig!
Met een wat langere sluitertijd wist ik dit moment mee te pakken en
kwam ik toch met een fraaie foto thuis.
De volgende ochtend waren de buien verdwenen, de NW-wind waaide nog stevig door
en in de branding zagen we dikke lagen schuim aan komen rollen.
Met de telelens ging ik op zoek naar 'kleine schuimpjes'.
Het zachte vroege licht maakt er een heel sereen plaatje van.
Wat later kwam er meer zonlicht bij en werd het 'Beach Bling Bling' ;-)
'Splash'
De golven waren lekker woest en het spattende schuim nam af en toe leuke vormen aan.
We hadden heel comfortabel onze neopreen waadpakken aan en
konden daardoor een eind de zee in lopen om de woeste golven van
dichterbij te fotograferen.
Gaaf hoor, om in januari gewoon in zee te kunnen staan ;-)
Helaas werd op deze heerlijke zonnige winterdag het zonlicht al gauw te fel
waardoor we tegen het middaguur noodgedwongen moesten stoppen,
even pauze dus en tijd voor lekkere warme erwtensoep!
In de tweede helft van de middag gauw weer terug,
we hopen nu Drieteenstrandlopertjes te kunnen fotograferen.
Die zijn er wel maar ze zitten veel te ver weg.
We vinden echter een leuk alternatief:
Zeesterren!
Leuk speelgoed en het licht wordt steeds mooier.
Al rond kwart voor 5 gaat de zon onder en dit gaat tot ons genoegen gepaard met prachtige kleuren.
Alleen heb ik niet de juiste spullen bij me, alleen maar telelens en rijstzak.
Dan moet je een beetje creatief zijn.
Zonder grijsverloopfilter was de zon veel te fel, die moest ik dus buiten beeld zien te houden,
omdat ik geen statief bij me had, ben ik uit de hand wat gaan spelen met beweging en een
langere sluitertijd. Resultaat valt me eigenlijk helemaal niet tegen ;-)
Nog maar eens, nu niet alleen horizontaal bewogen maar ook diagonaal
met de beweging van de golven mee.
Op de valreep nog een traditioneel plaatje ;-)
Omdat ik 's morgens de kleuren van de golven niet mooi vond door het harde licht
ga ik nu nog even in de herkansing, de kleuren in de lucht reflecteren mooi op het water,
zo ziet het er toch wel beter uit.
Helaas had ik nu de zon weg was al heel snel te weinig licht om een korte sluitertijd te halen,
ik zat hier al op de 2000 iso.
Achteraf bedenk ik dat ik ook hier had kunnen proberen om met de golven mee te bewegen.
Maar niet getreurd, er is meer moois....
Het is laag water en het aan- en terugstromende water zorgt voor
prachtige lijnen en structuren, ingekleurd door het laatste licht.
En zo besluiten we een zeer fraaie stranddag.
Yvonne is jaloers op onze Zeesterren ;-) Die wil ze ook!
Anderhalve week later, als er weer zo'n stevige Noordwester heeft gewaaid
gaan we samen met Jet ons geluk beproeven en ja, er zijn weer Zeesterren aangespoeld!
Ja, genoeg Zeesterren, dat is gunstig,
maar minder gunstig zijn de omstandigheden.
Het licht is ronduit saai, maar dan wel geschikt voor lange sluitertijden,
zeesterren in bewegend water zien we wel zitten.
Maar ik zei het al, de omstandigheden waren niet gunstig.
het water trok veel sneller terug dan we dachten en we
moesten het doen met een enkel klein kabbelend golfje.
Niet de dynamiek die we voor ogen hadden.
Toch zie je hier wel een beetje beweging in het water
en wat ik grappig vind is het zand dat omhoog gestuwd wordt.
Door het saaie licht was het allemaal niet zo sprankelend
daarom heb ik deze foto in sepia omgezet.
Het kleine beetje dynamiek komt hierdoor ook iets beter tot zijn recht.
Slotwoordje:
Ik streef eigenlijk naar kortere blogjes, liefst niet meer dan een stuk of 10 foto's, maar dat voornemen is me bij deze serie niet gelukt. Maar ach, wie maalt daar om?
