Op naar 2016!

Vanavond om 12 uur is de Kalender 2015 passé.

Dus tijd voor de Kalender 2016!   

In 2015 heb ik aanmerkelijk minder blogs gepost dan in de jaren daarvoor,  'slechts'  36,  

 bovendien plaatste ik telkens ook een kleiner aantal foto's dan voorheen.

Je zou denken dat het dan een stuk gemakkelijker wordt om 

foto's uit te kiezen, maar niets is minder waar......

Het was weer een lastig,  maar leuk klusje,

waarbij ik het mezelf wel weer wat gemakkelijker heb gemaakt

door een paar keer gewoonweg foto's passend bij het seizoen te kiezen,

ze hoeven voor mij dus niet in de juiste maand gemaakt te zijn.

Januari

Voor Januari zocht ik een winterbeeld, weinig keuze dus, 

want we hadden nauwelijks winter,

maar ik heb toch wat gevonden.

Nou,  ik heb nog wel meer, maar die bewaar ik voor december....

Ik fotografeer de AWD-vossen eigenlijk vrijwel nooit meer,

maar voor een vos met een beetje sneeuw maakte ik toch een uitzondering.

Deze foto is trouwens om de een of andere reden nooit in mijn blog terecht gekomen,

maar op de valreep van het jaar dan toch nog een plekje.

Februari

Op een zonnige februari-dag ging ik voor het eerst achter de Pestvogels aan.

Pffff nooit gedacht dat ik daar letterlijk met een stel andere fotografen 

achteraan zou rennen.

Weer een ervaring rijker ;-)

Maart

Prille voorjaarsdagen, daar horen voorjaarsbloeiertjes bij!

Krokussen in zachte pasteltinten,  ja,  die mogen op de kalender.

April

Eind April ging ik met Yvonne en Gonnie een paar dagen naar de mooie Opaalkust.

Veel foto's werden niet zoals ik die voor ogen had, landschap is toch wel erg moeilijk.

Met deze zonsondergang was ik echter wel blij! 

Mei

Nóg een foto die ik nooit eerder in mijn blog heb laten zien,

terwijl hij toch echt wel de moeite waard is.

Dit was een wat minder geslaagd uitstapje met Gonnie naar de 

multisoorten-hut van Glenn Vermeersch.

Vlak voor we na een teleurstellende ochtend wilden vertrekken

gaven deze Kwikstaartjes een leuke show weg.

Het goedmakertje van de dag,

de Kwikjes mogen zelfs op de kalender!

Juni

Tja,  ik probeerde in de voorgaande maanden voor voldoende afwisseling te zorgen,

maar in de loop der tijd is macro duidelijk mijn favoriete vorm van fotograferen geworden,

dus het kan niet uitblijven:  er staat veel macro op mijn kalender.

Een geslaagd reisje naar Viroinval,  wederom met Gonnie en Yvonne.

De hoeveelheid vlinders en orchideeën viel wat tegen,

maar je hebt er maar een paar nodig voor wat mooie platen ;-)

Bij dit Kalkgraslanddikkopje ben ik erg gecharmeerd

van de aquarelachtige achtergrond.

Juli

Steenrode Heidelibel.

In de zomermaanden kreeg ik eindelijk de smaak te pakken 

van vlinders en libellen in de vroege ochtend.

Meerdere ochtenden zocht ik een natuurgebiedje in de buurt op,

en ik hoop het in 2016 nog véél vaker te doen.

Augustus

Wederom een vroege ochtend,  samen met Yvonne.

We gingen voor de mooie Bandheidelibellen,

maar deze Zwarte Heidelibel is mijn favoriet van de dag geworden,

misschien zelfs wel mijn favo van het jaar.

September

Voor september heb ik deze Hazenpootjes uitgekozen,

ook al is het een foto van eind oktober.

Samen met Gonnie bracht ik een paar prachtige herfstdagen

door op de Veluwe.

Deze Hazenpootjes stonden gewoon in de tuin van ons huisje.

Oktober

Ik had al vaak foto's gezien van die leuke Muizenstaartzwammetjes, 

die op  dennenappels groeien,

maar nooit eerder had ik ze zelf kunnen vinden.

Ik was dus blij met deze vondst,  en met de foto trouwens ook ;-)

November

Voor November ga ik nog weer even terug naar de Veluwe.

Op een ochtend liepen we het bos in en werden daar overvallen door deze sprookjesachtige sfeer.

Met alleen de macrolens bij me lukte het toch om het sfeertje te vangen.

December

December is feestmaand en wintermaand.

Daar past voor mij helemaal dit beeld met de schittereringen  van een berijpt schelpje bij.

Nog uit januari,  maar wat maakt het uit ;-)

Slotwoordje:

Ik wens jullie allemaal een hele gezellige jaarwisseling

en een gelukkig en gezond 2016

met mooie natuurmomenten en veel fotoplezier!

CreaPiXperience - Save the date!

De laatste jaren ben ik een trouwe bezoeker van de PiXperience, een evenement waarbij alles draait om de  Natuurfotografie. 

Telkens weer is het een inspirerende en leerzame dag, en bovendien ook erg gezellig, want je spreekt veel bekenden,  en je ontmoet ook mensen die je tot dan alleen nog maar via internet van naam of gezicht kende.   

Een aanrader dus om naar toe te gaan!

Save the date : 

Op 5 maart staat de PiXperience helemaal in het teken van creatieve natuurfotografie:

de CreaPiXperience.

Dat is een thema  naar mijn hart,  ik ben dan ook zeker weer van de partij.

Ook zin?

Tickets zijn te bestellen via deze link.

Ik kan me al helemaal verheugen op deze inspirerende lezingen.

Maar het wordt nog lastig om te kiezen,

want deze praktische seminars wil ik ook niet missen.

En wat te denken van boeiende fotolezingen?

Vooral die Loes Belovics wil ik wel eens  zien  ;-)

Slotwoordje:

Ik ben heel vereerd dat ik gevraagd ben om de CreaPiXperience op te luisteren met een lezing over mijn foto's.

Het is mijn eerste keer, heel spannend dus, en weer een nieuwe uitdaging!  

Gelukkig heb ik nog ruim de tijd om mij voor te bereiden en wat te oefenen,  want....

 'Oefening baart kunst??   de uitdaging....'



Edit 24 januari 2016: 

Een paar weken geleden schreef ik enthousiast dat ik een fotolezing mocht gaan doen op de CreaPiXperience.  Maar helaas..... het gaat niet door :-(
Wekenlang heb ik geprobeerd mijzelf er van te overtuigen dat ik het kan, maar mijn gebrek aan zelfvertrouwen heeft me ingehaald waardoor de zenuwen ineens genadeloos begonnen toe te slaan.
Na heel lang twijfelen heb ik toen uiteindelijk besloten om af te zeggen.  
Heel jammer,  het was zo'n leuke kans en ik was heel vereerd dat ik hiervoor gevraagd werd, maar nu slaap ik weer rustig ;-) 

Nóg kleiner

Wie mijn blogjes volgt, die weet dat ik de laatste tijd de kleine slijmzwammetjes heb ontdekt. 

( zie o.a.  Klein,  kleiner,  kleinst )

Ik vind ze echt fascinerend,  omdat je ze met het blote oog nauwelijks ziet.

Vanwege deze fascinatie begin ik dus steeds vaker takken aan inspectie te onderwerpen, inspecties die nauwelijks iets opleveren omdat ik zelfs met mijn leesbril op vrijwel niets kan vinden.  

Ik moest maar een loepje gaan kopen.

Maar soms zit het mee. Ik was gewoon lekker aan het wandelen,  en kon het onderweg toch niet laten om hier en daar wat minutieus onderzoek te doen,  en jawel, op een losse tak zag ik slijmzwammetjes!

De daarop volgende zondag ging ik samen het Yvonne terug,  maar ja,  kinderen of honden hadden intussen natuurlijk de tak verplaatst. Uiteindelijk meende ik hem gevonden te hebben, maar de eerder ontdekte zwammetjes zag ik niet meer. Na nóg beter bekijken,  vond ik echter  nóg kleinere bolletjes:

 f/13  1 sec iso 100

Het is zó verrassend als je dan in live-view gaat vergroten om scherp te stellen 

om dan te zien dat die hele kleine priegeldingetjes

bolletjes op steeltjes blijken te zijn,

en er zelfs nog wat druppeltjes aan hangen.

 f/5.6  1/10 sec  iso 160

Maar zo klein als ze zijn vormen ze toch een groot probleem.

Zelfs met f/22 krijg je ze niet allemaal scherp.

Nog afgezien van het feit dat je met f/22 echt geen mooie achtergrond krijgt.

Bij bovenstaande foto's moest ik dus keuzes maken,

of een paar bolletjes scherp,  of zoals hier het druppeltje.

Focusstacking is overigens de oplossing om toch alles scherp te krijgen,

maar vooralsnog probeer ik gewoon een balans tussen scherp en onscherp te vinden.

 f/9  0,6 sec  iso 100

Toen ik bij deze tak plaats maakte voor Von ging ik verder op onderzoek uit,

en vond ik op een andere tak een klein wit stipje.

Het stipje bleek ook een bolletje met steeltje te zijn, zó verrassend!

Voorbijkomende wandelaars snapten overigens echt niet wat wij nou toch 

aan het fotograferen waren ;-)

 f/8  1,3 sec   iso 100

En toen vonden we op de eerste tak nóg een klein groepje, 

en hierdoor meen ik de naam van al  deze slijmzwammetjes te weten:

Langstelig Kroeskopje.

Of de naam echt juist is weet ik niet,  maar gezien het uiterlijk klinkt het wel logisch toch?

Bij deze foto had ik wat herfstblaadjes in een lijmklem achter de kroeskopjes gezet 

voor een mooie achtergrond.

 Maar het was een erg winderige zondag, waardoor de boel iedere keer omwaaide. 

Ieder nadeel heeft echter echt zijn voordeel,  kijk maar:

 f/10  1,6 sec  iso 100

Volkomen onverwacht zag ik mooi blauw in de achtergrond:

De punt van de lijmklem ;-)

Even schuiven, passen en meten,  en ja hoor,  

een verrassend gekleurd achtergrondje!

Het witte sliertje links is een heel klein wormpje.
Je ziet echt de vreemdste dingen als je in dit miniwereldje bezig bent.
Een voorbij wandelende pissebed lijkt een groot monster!
Helaas kon ik dat met deze sluitertijden niet vastleggen ;-(

f/11  1 sec  iso 200

Uiteraard maakte ik weer plaats voor Von,

en fotografeerde toen nog even het eerste groepje vanaf de andere kant.

De druppel was intussen verdwenen.

En toen moesten we allebei capituleren.

De wind trok steeds verder aan, waardoor deze kleine kroeskopjes

op hun dunne steeltjes stonden te dansen voor onze lenzen.

Slotwoordje:

Voor Von was dit een eerste kennismaking met tussenringen,  terwijl ik ze door omstandigheden juist niet gebruikt heb. 

Maar met of zonder tussenringen moesten de  foto's van deze  kroeskopjes sowieso nog ontzettend worden gecropt.  

Want langstelig????? 

Nee echt niet, hooguit een of twee millimetertjes ....

Herfstkriebels

Zo eind oktober,  begin november krijg ik meestal de 'herfstkriebels'.  

De herfst toont zich rond die tijd doorgaans op zijn mooist,  

en van die prachtige weken wil ik genieten,  met of zonder camera.

Ja, echt,  ik ga ook vaak zonder camera het bos in, dan beleef je alles weer heel anders.

Maar goed,  op zondag 8 november was ik samen met Von mét de camera op pad. 

Een aantal foto's plaatste ik al in mijn vorige blogje,  

maar ik heb nog wat 'herfstkriebels' over:

Op zoek naar mooie herfstbladeren viel mijn oog op dit groene beestje.

We hadden werkelijk geen idee wat het wel mocht zijn,  

en we wisten zelfs niet wat de voor- of achterkant was ;-)

Zou dit de voorkant zijn?

's Avonds begon ik  op het internet een speurtocht naar groene beestjes,

maar ik kon echt niet uitvinden wat we nou toch hadden gezien.

Het forum van Vroege Vogels bracht uitkomst:

Een Slakrups,  een nachtvlinder.

Deze groene rups verplaatst zich net als een slak,  vandaar de naam.

En ja,  dit is de voorkant ;-)

Terwijl we bezig waren met de Slakrups kwam er  héél klein spinnetje langs wandelen.

Gelukkig bleef het ook ook eventjes stilzitten.

Ik kreeg net de tijd voor één foto.

En nóg meer 'herfstkriebels'.

Dit Lieveheersbeestje past wel heel mooi bij het oranje gekleurde beukenblad.

En het blééf maar kriebelen!

Wéér een beestje,  een wants,

maar vraag me niet welke soort.

Zijn snuit valt buiten de scherptediepte,

maar ik vond dit frontale plaatje toch wel grappig.

En zo hadden we echte 'Herfstkriebels'  ;-)

Deze Schietmot had ik nog over van de Veluwe, hij past nu nog mooi even bij deze kriebelserie.

En tot slot een héél klein kriebeltje, een Springstaartje.

Slotwoordje:  Je zou er de kriebels van krijgen ;-)
En helaas,  die kriebels voelde ik de volgende ochtend:  een teekje op mijn rug en eentje op mijn pols,
bah,  rotbeesten!  Gelukkig verraden ze zich doordat het plekje gaat kriebelen,  en zo kon ik ze op tijd (laten) verwijderen.  
Het blijft toch oppassen met die teken, en dus zelfs nog in november.

Herfst op de Buitenplaatsen

Na het meerdaagse uitstapje naar de Veluwe eind oktober,  had ik nog niet  lang niet genoeg van de herfst.

In de eerste week van november ging ik daarom nog een dag met Ghita op stap,  het mooie Landgoed Elswout stond op onze agenda.

Hoewel de uitbundige herfstkleuren zich nog niet echt laten zien,

biedt dit overbekende doorkijkje toch een leuk herfsttafereeltje.

Het was mijn plan om  deze dag vooral leuke plekjes en doorkijkjes te fotograferen,

maar ik weet niet wat het was,  terwijl Ghita volop bezig was,

wilde bij mij de inspiratie maar niet komen.

Bij deze beukenblaadjes was de inspiratie er wel,

maar nu kreeg ik maar niet voor elkaar wat ik in mijn hoofd had.

Ach,  't is toch wel een aardig plaatje geworden.

Nog een keer beukenbladeren, maar nu van boven af,

ik vond het wel een vrolijk beeld met alle kroos ertussen

Tja, en als het dan met de landschapjes en doorkijkjes niet lukt,

dan dwaalt mijn blik toch telkens weer naar de grond voor paddenstoelen......

Geweizwammetjes kan ik echt niet weerstaan.

Nog een keer, nu wat meer geëxperimenteerd met de scherptediepte,

zachtere kleurtjes passen daar wel bij.

Meer blogwaardige beelden heb ik aan het Elswoutbezoek niet overgehouden,

maar ik heb nog steeds niet genoeg van de herfst!

Twee dagen later heb ik met Von afgesproken.  

In de ochtend blijkt het onverwachts mistig te zijn, 

dus we gaan vroeger op pad dan we van plan waren.

Waar naar toe?  was toen de vraag.

Ja, we waren weer niet goed voorbereid ;-)

Uiteindelijk kozen we voor de Buitenplaats Hilverbeek,

die ligt bijna om de hoek, en daar weten we wel wat waterpartijtjes te vinden.

Dat is vast mooi met mist.....

Ach, en toen kwamen we daar,  en toen was er nauwelijks mist te zien in het bos, pech!

Ik moet bekennen dat ik bij deze foto in de nabewerking een beetje mist heb toegevoegd ;-)

We gaan weer met blaadjes spelen,  het blijft leuk om te doen,  

en het meeste ligt weer in de prullenbak.

Intussen lonken toch weer die kleine paddenstoeltjes.....

Veel onscherpte en zachte kleurtjes,  zo zie ik ze toch telkens weer graag.

Maar het moet toch ook eens anders!

Deze geweizwammetjes stonden in de volle zon.

Op één na heb ik ze van de zon afgeschermd,  flink onderbelicht.

en in de nabewerking het donkere nog eens benadrukt.

Nou,  is toch inderdaad anders ;-)

We zochten naar de kleine Tengere Beukentaailingen, 

want Von heeft ze nog nooit gefotografeerd.

Helaas,  niet gevonden,  deze foto is nog van een paar weken eerder.

Na de paddenstoeltjes moet ik van mezelf toch echt weer op zoek

gaan naar herfstkleurtjes, want daar gingen we voor op pad.

Ik heb de camera op de grond tussen de bladeren geduwd,

en gespeeld met zonlicht en een minimale scherpte.

Dat ging ineens leuk!

Daarom driemaal hetzelfde blad, hoef ik lekker niet te kiezen ;-)

Slotwoordje:
De herfst is nu eind november nog niet voorbij,  in tegendeel,  het weer vertoont volop herfstachtige trekjes met regen en wind, maar het mooie is er helaas al weer af. 
Deze zondag op stap met Von was ook nog niet voorbij, we amuseerden ons nog met iets anders, maar ik vind de serie zo wel lang genoeg, wordt dus vervolgd.....

Klein, kleiner, kleinst

Eigenlijk had ik als titel voor deze serie 'Geslijm' in gedachten,  als een variant op het overbekende 'Gezwam'.
Maar 'Geslijm' vind ik toch niet zo lekker klinken, waardoor ik  uiteindelijk maar gekozen heb voor 'Klein, kleiner, kleinst'.
Want waar gaat het vandaag over?
Over piepkleine slijmzwammetjes, zó klein dat je ze met het blote oog nauwelijks kunt zien.

Toen ik in september met Gonnie op het Landgoed Elswout was, zag ik ze voor het eerst.

Sindsdien kijk ik regelmatig of ik weer van dat leuke spul kan vinden.  

Iets wat dus niet meevalt omdat slijmzwammetjes zo vreselijk klein zijn.

Op onze eerste middag op de Veluwe vonden we echter een plek 

waar we van alles en nog wat ontdekten!

Gauw de tussenringen uit de fototas en aan de slag!

Dit kleine spul fascineert me echt, en ik ben er dan ook meer info over gaan zoeken.

Determineren is een moeilijke zaak, meestal is microscopisch onderzoek nodig.

Ik vermoed dat deze witte bolletjes Draadwatjes zijn, en waarschijnlijk net als de 

Elswout-foto's  het Peervormig draadwatje.

De ontwikkeling van het Peervormig draadwatje begint als een wit peervormig vruchtlichaam.

Al gauw verandert de kleur naar beige,  roze of naar oranje,  zoals we die op Elswout zagen.

Dit roze stadium zagen we twee dagen later,
toen we nog een keertje terug gingen.

Ook troffen we toen de 'Watjes' :

Bij rijping krijgen ze harige gele pruikjes,  die er uitzien als watje, vandaar de naam.

Een hele mooie serie van deze ontwikkeling kun je hier zien:

http://allesoverpaddenstoelen.nl/PadvdMnd/pvdm_n_jan14.htm

Pfff  daar kunnen mijn foto's niet aan tippen,

maar toch ben ik over mijn resultaten beslist niet ontevreden,
en ik vind het vooral erg leuk dat ik diverse stadia heb kunnen fotograferen.

Die eerste middag deden we nog een leuke vondst:

Op een heel klein stukje boomschors ontdekten we een minilandschapje.

Dit spul is nóg veel kleiner dan de draadwatjes,

ik schat maximaal 2 mm hoog,  en ca. 1 mm breed.

Toen ik inzoomde in liveview riep ik verrukt:

Het lijkt wel een mini hazenpootje!

's Avonds kon ik een en ander op het beeldscherm pas echt goed bekijken,

en toen zag ik dat het een soort mini-stuifzwammetjes zijn.

Hier lijkt het zelfs alsof het linker slijmzwammetje sporen verstuift?

Dat zou toch wel heel toevallig zijn.

Het zijn trouwens Grijswitte Kalkkopjes ( denk ik tenminste...)

Gonnie en ik waren allebei zó verrukt van dit miniwereldje dat we dus twee dagen

later nog een keertje hetzelfde plekje opzochten.

Toen heb ik nóg meer mijn best gedaan om er een mooi plaatje van te maken.

Met deze foto ben ik wel blij, de zachte kleurtjes vind ik prachtig.

Nog eentje 'eenzaam' in het landschapje.

Nou ja,  niet echt eenzaam hoor,  want elke onscherpe grijze vlek 

is ook een Grijswit Kalkkopje.

Tot slot een iets duidelijker beeld van een deel van het stukje boomschors.

Ik denk dat dit deeltje maximaal 2 cm breed is.
Zo is het misschien wat gemakkelijker om het formaat van de kalkkopjes
in te schatten.

Slotwoordje:

Wat vond ik het moeilijk om dat kleine spul goed scherp te krijgen,

ik heb braaf gewerkt met rijstzak, liveview en afstandsbediening, 

en gebruikte een combinatie van 36mm+20mm tussenringen op de 100mm macrolens.

Ondanks de tussenringen heb ik de foto's allemaal nog in meer of mindere mate gecropt.