Wagejot met Kluten in de hoofdrol

Het is inmiddels al weer een maand geleden dat ik samen met Gonnie een heerlijk lang weekend op Texel was.

De belevenissen van de eerste zaterdag liet ik al zien en  ook het tochtje naar de  zeehondjes bracht ik in beeld, maar er is meer:

Vele uurtjes brachten we door bij het Wagejot waar vooral de Kluten zich erg goed lieten zien. Dat leverde veel fotomateriaal op, dat nogal wat uitzoekwerk vergde, maar nu ben ik eindelijk zo ver.

Eigenlijk vind ik dat ik teveel foto's over heb voor een blog, en daarom heb ik nog een extra blogje aan de Kluten gewijd,  een soort 'blog-in-blog'.
Daarover dadelijk meer.  

Nu eerst terug naar het Wagejot!

Een van de mooiste plekjes was een eilandje met paarse bloemetjes,  

en laten nu juist daar de Kluten zich telkens ophouden!

Op zaterdag was er nog geen pulletje te bekennen,

maar hoera,  op zondagmorgen was er één paartje Kluten met twee jonkies.

Weliswaar niet bij de mooie paarse bloemetjes,

maar wel héél erg schattig,  dat kleine pulletje op die veel te grote poten ;-)

Lekker bij moeders.

Van het tweede pulletje zie je alleen maar de poten onder mama's borst.

Deze twee foto's van het pulletje zijn wel héél erg gecropt, kwaliteit is daardoor helaas wat minder,

maar ik gun dit kleintje toch een plekje in mijn Texelse blog.

Over het algemeen zaten de vogels bij het Wagejot redelijk dichtbij.

We keken ook een paar keer bij Ottersaat,  maar zoals hier te zien is,

was de afstand daar veel groter, bovendien kon je alleen maar van bovenaf fotograferen.

Een ander walhalla voor de vogelliefhebber is Utopia,

daar zijn we ook geweest, maar daar zitten ze écht te ver weg,

tenzij je een héle grote teletoeter hebt.

De bermen bij het Wagejot zijn één grote bloemenzee

en op maandag kan ik ze niet langer weerstaan:

de telelens wordt verwisseld voor de macro.

( foto's gemaakt door Gonnie)

Dat werd helaas geen succes,  saai licht, teveel wind,  

deze opzettelijk overbelichte margriet is de enige foto die ik bewaard heb.

Intussen hield Gonnie de telelens wel paraat, en.....

zij wist een prachtige klutenbalts te fotograferen!

Toen we 's avonds deze beelden bekeken en bewonderden,

werd ik toch wel eventjes gezond jaloers....

Daarentegen had Gonnie tot nu toe de pulletjes van dichtbij gemist,

we hadden dus allebei nog een missie voor de dinsdag...

Dinsdag is al weer de laatste dag :-(

We verlaten om 10 uur ons huisje in de Cocksdorp en

voordat we de boot van 13.00 uur pakken,

kunnen we mooi nog een paar uurtjes naar het Wagejot.

Het heeft aardig geregend,  waardoor op de kleine eilandjes flinke plassen staan.

Daar scharrelen steeds een paar Tureluurs.

Bij de paarse bloemetjes zitten dit keer Steenlopertjes 

en een Scholekster laat zich ook mooi op de plaat zetten.

Maar we zien geen kluten :-(

Of toch?

Van achter een van de eilandjes komt een paartje in beeld.

Het vrouwtje neemt de karakteristieke houding aan, 

waarbij ze aantoont dat ze bereid is om te paren...

Dit moment mag ik me nu toch niet laten ontglippen!

Camera-instellingen drie keer gecheckt en....

Yes!!!

Omdat we door het gedrag van de Kluten de paring zagen aankomen,

heb ik het hele ritueel mooi kunnen fotograferen.

De hele serie vind ik te lang voor deze blogserie,

daarom heb ik die beelden in een aparte blog geplaatst:

Het Paringsritueel

even doorklikken dus!

Nou, mijn missie is geslaagd,  nu nog pullen voor Gonnie.

Die ontdekken we even verderop, maar ze lopen steeds verder van ons vandaan,

jeetje,  wat kunnen die kleintjes hard lopen op die belachelijk grote poten ;-)

We volgen ze via de dijk,  helaas gaan ze naar een wat minder fotogeniek plekje.

Maar drie-op-een-rij is wel leuk!

en nog verder gaan ze,  en wij gaan mee...

en dan is het eindelijk rust op de plaats en is ook Gonnie haar missie geslaagd.

Bij de Kluten is echter weinig rust.

Een tweede familie zit vlakbij en dat wordt ruzie.

We zijn getuige van een hoop machtsvertoon en schermutselingen

waarbij we ons afvragen waar het toe dient,  

niemand wijkt,  niemand wint,

het lijkt eigenlijk alleen maar een grote energieverspilling.

Slotwoordje:

Voor ons is dan helaas tijd om te vertrekken,

we halen de boot op het nippertje.

Bye bye Texel,

we komen zeker terug!

Paringsritueel Kluten

Deze fotoserie is een soort bijlage van de blogserie 'Wagejot met Kluten in de hoofdrol'.

Ik vond die serie te lang worden als ik al deze foto's er ook in op zou nemen, maar ik was zo blij met de foto's waarop het hele paringsritueel van de kluten zo mooi te zien is, dat ik toch wel heel erg graag (bijna) alle beelden wil plaatsen.

We hadden het al een paar keer gezien :

Vrouwtje Kluut, die met haar kop laag boven het water en achterlijf omhoog, 

het mannetje uitnodigt tot een paring.

Het was me echter nog niet gelukt om dit ritueel te fotograferen.

Gelukkig zien we nu op tijd wat er te gebeuren staat,

dus camera in de aanslag!

Het mannetje lijkt te doen alsof hij totaal geen interesse heeft.

Rustig staat hij zijn veren te poetsen.

Maar dat hoort allemaal bij het  ritueel,

 tussen het poetsen door schurkt hij langs het achterlijf

van het bereidwillige en geduldige vrouwtje.

Vervolgens besprenkelt hij haar met water

Dat is blijkbaar heel opwindend ;-)

want dan is het ineens zo ver!

En wat gaat het snel!

't Is voorbij voor je het weet.

Vrouwtje gaat koppie-onder,

en wij kijken direct of de foto's gelukt zijn....

Jawel,  dat mag ik wel zeggen,  ben er blij mee!

Op een mooie pinksterdag

Op een mooie Pinksterdag.... 

Zo'n titel zou ik toch eigenlijk niet moeten kiezen, want dat liedje blijft zo lang in mijn hoofd hangen ;-(

Maar toch,  het waren mooie pinksterdagen,  voor fotograferen weliswaar veel te warm,  en daarom had ik besloten om op de  tweede pinksterdag vroeg op pad te gaan.  Maar tijdens die hete pinksterdagen was het weer behoorlijk onvoorspelbaar,  en om 4 uur 's morgens werd ik wakker van de regen ;-(   het kwam echter toch goed,  om 6 uur trok het open en tegen 7 uur stond ik in vrolijk zomers bloemenveld,  en ik begon te neuriën....'op een mooie pinksterdag' .....

En daar sta je dan in een overvloed aan veldbloemen, 

waar en hoe moet je beginnen?

Eerst  maar even simpel, gewoon één klaproos,

de regendruppels geven net iets extra's aan het plaatje.

Maar ik wil meer, zoekend door mijn lens zie ik de mooiste schilderachtige tafereeltjes,

dit zijn de achtergronden die ik graag wil,  nu nog een scherp onderwerp zien te vinden.

Dat lukte me hier niet,  maar deze foto heeft  mijn blog gehaald,

omdat ik het toch best een sfeervolle aquarel vind.

Ik schreef al meerdere malen dat ik gele bloemen zo lastig vind,

maar hier in het mooie ochtendlicht,  wordt geel ineens een heel ander verhaal.

Hier word ik wel vrolijk van, al laat de Gele Ganzenbloem, zwaar van de net gevallen regen,

het bloemenhoofd nog wat treurig hangen.

Ik geniet echt op deze vroege mooie pinksterdag,

en ik neem me voor nooit meer midden op de dag te fotograferen...

Een voornemen waar niets van terecht komt,

dat weet ik nu al,  want een hele dag met een fotomaatje op stap

is gewoon veel te gezellig.

Maar toch.... ik moet écht vaker vroeg mijn bed uit,

want wat een prachtig mooi licht, wat worden de kleuren nu mooi, zelfs geel ;-)

Bolderik in duplo.

Een typisch gevalletje van niet kunnen kiezen ;-)

Af en toe raak ik gewoon even de weg kwijt in deze heerlijke bloemenzee,

en dan focus ik maar even op een leuk beestje, zoals het Lieveheersbeestje

op een helaas al wat verlept Margrietje.

En een gewoon vliegje op een Korenbloem.

En dan toch nog even terug naar de Klaprozen.

Voor ik het weet is het kwart voor negen,  het licht begint feller te worden, en  het windje trekt wat aan. 

Tijd om naar huis te gaan,  om  verder te gaan genieten van die mooie pinksterdag!

Slotwoordje:

Ik hoop toch echt dat het me lukt om vaker vroeg uit de veren te gaan,  ik heb nu weer zó overduidelijk gezien dat het écht de moeite waard is. 

Intussen ben ik er met al het heerlijke mooie weer nog steeds niet aan toegekomen om de rest van de Texel-foto's uit te zoeken, maar goed,  wat in het vat zit verzuurt niet,  dus wie weet,  ga ik de volgende keer terug naar Texel.

Het ruime sop

Wachtend op het Pinksterzonnetje, dat er hopelijk nog door gaat komen vandaag,  heb ik mooi even de gelegenheid om een volgend blogje te maken van het weekendje Texel met Gonnie.
Toen waren de weergoden ons goed gezind,  vooral op zondag,  dus we planden die dag bij laag water een boottochtje naar  de Zeehondjes.
Gonnie had zo'n geslaagd  tochtje al eens gemaakt, en onze keuze valt nu op dezelfde boot: Het Sop

Om 11 uur kies de boot  vanuit het haventje van Oudeschild het ruime sop.

Het is echt perfect weer voor een tochtje op zee.

Het Sop  is een vrij kleine boot, maar ruim genoeg voor de maximaal 12 passagiers,
echt 'ruim sop' dus ;-)

Door de geringe diepgang  kan de boot vrij dicht langs de zandbank met zeehonden komen.

Maar het valt niet mee om vanuit een deinende boot te fotograferen,

zeker niet voor iemand die toch al geen vaste hand heeft.

Steun zoeken op de railing werkt averechts door de trillingen van de motor.

Er zit niets anders op dan maar veel foto's te maken,

gelukkig is  meer dan voldoende licht,

en zo blijken er dan gelukkig toch een paar gelukt te zijn!

Ik had Zeehondjes tot nu toe alleen nog maar van heel grote afstand gezien,

dus ik vond dit echt geweldig!

Op de voorgaande foto's is de Gewone Zeehond te zien,

hier nog eentje van de Grijze Zeehond.

De tijd vliegt te snel voorbij,  voor we het weten is het al weer tijd voor de terugtocht.

Die gaat full speed!!

En jong en oud geniet van dit spetterende avontuur.

Slotwoordje:

Ik ben nog steeds niet klaar met het uitzoeken van de vele klutenfoto's, met mooi weer komt daar nu eenmaal weinig van terecht. 
Maar ze komen echt nog hoor!..