Opruiming

"Opruiming",   een titel met een dubbele betekenis.

De afgelopen maanden heb ik meerdere keren door het bos gekropen op zoek naar fotogenieke paddenstoeltjes, de grote 'Opruimers van de natuur'.

Al die keren hebben natuurlijk best veel foto's opgeleverd, en bij het uitzoeken en opruimen kwam ik er een aantal tegen die zo aan het eind van de herfstperiode nog een plaatsje in mijn blog verdienen.

Ik dacht eigenlijk dat ik al heel veel series aan paddenstoelen gewijd had,  maar dat valt best mee, ik plaatste 't Is weer paddo-tijd, Zoektochten  en Op herhaling, in herhaling.    Mag ik dus best nog even opruiming houden ;-)

Op 29 oktober ging ik met Von naar het Loosdrechtsebos en zijn we uren zoet

geweest met stoeien en experimenteren met onze 'goocheldoos'.

Het wilde die middag niet echt lukken, hoewel Von er toch nog een heel blog met foto's

aan overhield.  Bij mij haalde alleen deze foto met allerlei bijzondere effecten de eindstreep.

Een week of twee later,  op 11 november,  ging ik in de AWD nog eens in de herkansing.

Het was een erg sombere maandag,  en dat zie je in de foto's terug.

Maar dat donkere sfeertje in het bos spreekt me eigenlijk wel aan,

een beetje mysterieus,  dat past wel bij het  geheimzinnige wereldje van de paddenstoeltjes.

Zoals te zien is was ik vooral op zoek naar paddenstoeltjes waar ik

me kon uitleven met licht en speciale effecten,

zag ik daarvoor geen mogelijkheid, dan liep ik gewoon door.

Maar op een gegeven moment riep ik mijzelf toch echt even een halt toe!

Want zo'n mooie Judasoor mag ik toch niet zo maar achteloos voorbij lopen omdat

ik er alleen maar een registrerende foto van weet te maken?

Dus even letterlijk pas op de plaats, mezelf streng toegesproken 

en de Judasoren de eer gegeven die ze toekomt ;-)

En zo  krijgt ook deze trilzwam een plaatsje in het blog.

Wat me dan achteraf opvalt,  is dat ik met een soort automatisme

de camera zó richt,  dat ik lichtcirkels in de achtergrond krijg.

Gek is dat toch, 'vroeger' wist ik niet hoe ik dat voor elkaar moest krijgen,

nu gaat het min of meer vanzelf en moet ik af en toe zelfs

 moeite doen om ze eens níet in beeld te krijgen.

Dit vond ik ook wel een foto waard,  de spinragjes lijken wel scheerlijnen

om de mycena's  te behoeden tegen stormachtige wind.

Deze mycena's  doen me denken aan warme gebreide mutsen ;-)

Ik maakte de foto helemaal aan het eind van de middag, dus met nóg minder

licht dan ik al had.  De achtergrond is daardoor best spannend geworden.

Vorig jaar vond ik de piepkleine Tengere Beukentaaling.

Tot nu toe had ik ze deze herfst nog niet kunnen vinden, 

maar tot mijn vreugde zag ik ineens de witte 'speldenknopjes'  

weer tussen de half vergane beukenblaadjes.

Dus even lekker mee gespeeld!

Ik ben flink aan het opruimen geweest,  dus ik ga door naar een andere dag waarop ik paddenstoeltjes ging fotograferen, 

op vrijdag 15 november ging ik op zoek naar de fotogenieke Hazenpootjes.

Wouter was zo lief om mij te vertellen waar ik ze kon vinden.

Dit keer een zonnige dag,  waar ik ook al een ander blogje aan gewijd heb:

Herfstkleuren schilderen

De combinatie van zonlicht en herfstkleuren in de achtergrond

geeft sprekende en kleurige beelden,

zo heel anders dan het begin van deze serie.

Hier kan ik me wel eventjes lekker uitleven...

maar het wordt op deze manier wel allemaal veel van hetzelfde ;-(

Wat balorig doe ik maar eens iets geks onder het motto

'Onscherp is het nieuwe scherp'

Edit
Tja,  slaat natuurlijk eigenlijk nergens op, en dat blijkt ook wel uit de reacties ;-)
Ik zou de foto natuurlijk alsnog kunnen verwijderen,
maar een keertje gek doen moet toch kunnen?

Twee dagen later ging ik met Von terug, dit keer weer grijs en somber,

en ik besloot om eens aan het stoeien te gaan met de externe flitser.

Nou,  flitsen,  daar moet ik echt eens serieus op gaan studeren,  

een prima bezigheid voor de wintermaanden.

Maar, in elk geval wist ik wel een goed belichte foto te maken,

dus het begin is gemaakt.

Toen de flitser opgeruimd,  en toch maar weer een sfeerplaatje.

Dat is toch het fijne van de paddenstoeltjes,  je kunt er zó veel kanten mee uit.

Maar het feestje is nu,  eind november,  toch echt afgelopen,
de  Ruimers van de natuur  zijn inmiddels zelf opgeruimd,

dus we moeten weer op zoek naar andere uitdagingen,

zal ook wel weer gaan lukken?

Slotwoordje:

In het slotwoordje plaats ik als toegift nog twee foto's, die ook bij de opruiming overbleven.

Op dezelfde dag waarop ik met Von terug ging naar de Hazenpootjes namen we eerst even een 

kijkje in de Costerustuin,  een kleine botanische tuin in Hilversum.

Daar zijn we nog eens flink aan het oefenen geweest op het 'schilderen'  en de 'verdubbelaar'.

Dit zijn de enige twee foto's die het beoogde effect hebben, de rest was echt helemaal niks,

maar wat zijn we weer lekker bezig geweest,  en wat hebben we er weer een hoop van geleerd!

Plaatselijke beroemdheid

Wat kan een mens toch stom doen!!!
Er bleken wat uploadproblemen te zijn, dus ik deed even een testje,  ging gelukkig goed. Maar... wil ik deze test verwijderen,  klik ik de vossenserie weg!!!!  
Oh wat ontzettend balen!
Overnieuw dan maar,  niet leuk,  maar het zij zo.

Vrijdag 22 november deed ik met Ghita weer eens een gezellig dagje IJmuiden, zo'n dag staat meestal wel garant voor wat leuke vogelfoto's, maar ik had op voorhand al bedacht dat ik ook wel eens met iets anders thuis wilde komen. 
Nou,  het werd inderdaad héél iets anders!

We struinen al een paar uur rond zonder iets bijzonders te zien,

maar dan ontdekken we bijna aan het eind van de pier Paarse Strandlopers.

Terwijl ik bij slecht licht en veel wind tegen beter weten in daar wat van

probeer te maken,  merk ik dat Ghita mij roept,  maar ik versta door het 

gebulder van wind en golven niet wat ze zegt.  Even kijken dan maar.

Ze wijst op een slapend roodharig dier.

Een rode kat!  dat denk ik tenminste.  Wat grappig om die hier te zien?!!

Maar ..... dan wordt de 'kat' wakker....

Vol verbazing ontdek ik dat het een vos is!!

We kennen zeehonden, zeeleeuwen, zeepaardjes, zeeëgels,
maar een Zeevos???

De vos lijkt zich weinig van ons aan te trekken,
en ligt heel relaxed om zich heen te kijken.

Een portretje van dichtbij kost weinig moeite

Het lijkt dus een heel tamme vos te zijn,
en we vinden dat hij/zij nogal veel weg heeft van de tamme moervos uit de AWD.
Zou het een nakomeling zijn?

Even wat rekken en strekken

en even lekker geeuwen

en vervolgens naar de vissers om een lekker hapje te bietsen ;-)

Slotwoordje:

Op de pier hoorden we dat deze vos is inmiddels  een plaatselijke beroemdheid is,  die zelfs landelijk in het nieuws kwam:

Half oktober ontdekte een reizigster een vos in de bus van IJmuiden naar Haarlem!  Ja echt waar!  

De buschauffeur besloot deze verstekeling dan ook maar een retourtje te geven en zette de vos in IJmuiden weer uit de bus,  zonder boete voor zwartrijden ;-)
Niet geloven, wat een verhaal,  een vos in de bus!  en ik vond een vos op de pier al zo bizar ;-)

Herfstkleuren schilderen

De herfst is toch wel een heerlijk seizoen!

Vandaag dikke mist, daar lag op fotografisch gebied vast en zeker een grote uitdaging, maar die kans heb ik  helaas voorbij laten gaan, misschien morgen?

Gisteren heb ik daarentegen  de mooie herfstdag wel even flink uitgebuit.  
Na het zien van het blogje van Von over de  'goocheldoos'  kreeg ik spontaan weer erge zin in het stoeien, goochelen en toveren met paddenstoeltjes,  naar het bos dus,  en goocheldoos mee ;-)

Om tien uur stond ik bij het hoofdkantoor van Natuurmonumenten in 's Graveland. 
Daarachter liggen de mooie buitenplaatsen Boekesteyn, Schaep en Burgh, en Bantam,  zeker nu in de herfst een lust voor het oog,  hier kan ik mij wel een dagje vermaken denk ik.....

Vanaf de parkeerplaats loopt het wandelpad langs het bekende Capitool 

en hier wacht me een verrassing: mistflarden in het vroege zonlicht!

Ik vond het nog niet meevallen om de sfeer goed vast te leggen,

en je hebt maar zo weinig tijd,

want voor je het weet heeft het herfstzonnetje de nevel doen verdwijnen.

Nu ik de groothoek paraat heb probeer ik meer herfstlandschapjes

vast te leggen, maar het wil niet naar mijn zin lukken.

Ik begin dus te speuren naar paddenstoeltjes en al gauw

ben ik de hele dag aan het spelen met de macrolens.

Eind van de middag loop ik terug  en valt mijn oog op een struik met 

prachtig gekleurd blad in het laatste licht, en ja,  

ik loop nog steeds met die goocheldoos te  sjouwen,  

dus ik besluit me hier eens op uit te gaan leven:

Al vaker ben ik de laatste tijd op zoek geweest naar dat schilderachtige effect 

in foto's en ik heb zo langzamerhand een beetje door hoe je dat voor elkaar kunt krijgen,

maar ik heb het bij herfstbladeren al meerdere keren vergeefs gezocht en geprobeerd.

Komt het nu door de goocheldoos?

Ineens begint het een beetje te lukken!

Even voor alle duidelijkheid:   de goocheldoos is natuurlijk een grapje!

Het is een virtuele doos, vol met ideetjes, weetjes, trucjes, 

en zo langzamerhand uiteraard ook wat  inzicht en ervaring.

Ik licht het maar even toe, want ik merkte dat er mensen zijn

die denken dat de  'verdubbelaar'  misschien een filter is,

of een functie van de camera o.i.d.

De 'verdubbelaar' is dus ook gewoon een techniek,

en in de goocheldoos ligt hij naast de schilderskwast ;-)

En met die schilderskwast heb ik eindelijk herfstkleuren kunnen schilderen!

Ik was echt helemaal blij toen ik die schilderachtige effecten 

tegen het herfstlicht  in mijn zoeker zag verschijnen!

Het aller belangrijkste en onmisbare hulpje bij het goochelen

is trouwens het licht.

Bijna terug bij de auto zie ik een struik vol vruchten van de kardinaalsmuts.

Nog maar even proberen of ik daar iets mee kan,

het wordt al wel donker in het bos,  het is half 5, 

de zon gaat al bijna onder ....

Zoekend naar een mooie herhaling van de vruchtjes zie ik ineens door

 de bomen en struiken heen die ondergaande zon....

Wat een mooi bokeh!!

Pfff ik werd er helemaal nerveus van, wetende dat een moment 

als dit maar heel erg kort is.  Voor statief had ik geen tijd,  

dat werkt trouwens niet als je zoekt naar mooi licht,  

dus iso omhoog en uit de hand 

( en daar ben ik helaas niet erg goed in ).

Maar het is gelukt!

Twijfelaar als ik ben plaats ik dezelfde foto nog een keer,

maar in een andere uitsnede.

Deze verticale uitsnede bevalt me beter,

maar het takje boven in vind ik niet echt subtiel?

Slotwoordje:

Het was weer een heerlijk dagje!  de paddenstoeltjes komen vast en zeker ook nog wel een keer voorbij,   maar deze schilderachtige herfstkleurtjes wilde ik even voorrang geven, gewoon omdat ik er zo blij mee ben!

La Hoëgne in de herfst

Afgelopen zomer combineerden Gonnie,  Yvonne en ik een bijzonder uitstapje 'Dassen gluren' in de Ardennen met een bezoekje aan La Hoëgne als voorbereidend werk voor de herfst.  We waren meteen verrukt van dit mooie wildwaterriviertje, dus de plannen stonden al snel vast: begin november gaan we terug! 

Vorige week sloeg wel de twijfel toe,  toen de weerberichten  regen, regen en nog eens regen voorspelden, maar we waagden de gok en stonden zondag 3 november rond de klok van 11 uur op de plaats van bestemming. En het was droog!!  

Vorige keer bleven we op het eerste-de-beste aantrekkelijke plekje hangen,
terwijl er vast en zeker veel meer moois te zien is.
Dus hoe moeilijk het ons ook valt:  

We gaan nu eerst langs La Hoëgne aan de wandel, om te kijken en  te genieten,
en de camera blijft nog even in de tas.

f/9 - 3,2 sec

Pas als we genoeg indrukken op gedaan hebben is het tijd om te fotograferen.
Tja,  die indrukken....
Al te veel kale bomen, dus niet meer zo heel veel herfstkleuren,
we hadden echt meer kleurenspektakel verwacht.

f/4.5 -   1/6 sec

Daarentegen wel héél veel water!

Naar verluidt staat het water zo'n 25cm hoger dan normaal in dit seizoen,

even met kaplaarzen aan in het riviertje stappen voor een mooier

standpunt zit er vandaag dus niet in.

f/13 -  3,2 sec

Natuurlijk laten we onze dag hier niet door verpesten, en we stoeien enthousiast

met lange sluitertijden om het wilde water zijdezacht te maken.

Vanaf de kant zoeken we zorgvuldig  naar mooie standpunten.

De paddenstoel in de voorgrond leek me wel aardig,

maar het lukte me niet om zowel paddenstoel als het landschap goed scherp te krijgen.

f/10 - 3,2 sec

Niet vergeten om ook op details te letten!

Zoeken dus naar een blaadje op een steen, omgeven door kolkend water.

Ik vind hem wel geslaagd.

f/10  - 3,2 sec

 Nog maar eentje,  nu meer herfstkleurtjes,

maar ook meer bladeren,  waardoor ik toch de voorkeur aan de 

eerste geef,  die vind ik 'stijlvoller'.

En dan...terwijl we steeds meer in ons element raken, begint het te regenen,  

en het lijkt niet meer op te houden.

We proberen tegen beter weten in nog door te gaan, paraplu boven de apparatuur, 

het lijkt even te helpen, maar dan slaat de wind continu regendruppels op lenzen en filters,

dus helaas,  we moeten capituleren.

In de stromende regen ontmoeten we nog een stel verzopen katten:

Johan van de Watering,  met een groepje workshopdeelnemers.

Johan ( die dank zij Facebook direct weet wie wij zijn ) heeft een goed idee: 

Warme chocolademelk in het plaatselijke café!

Dat smaakt voortreffelijk, en als we weer buiten staan is het nagenoeg droog.

En bijna donker ;-(

f/7,1 -  13sec

Dat laatste schemeruurtje pakken we toch nog even mee,

grijsfilter is nu nauwelijks nodig,  de sluitertijden zijn lang genoeg ;-)

Als het écht donker is en het wederom begint te regenen

pakken we in en rijden we naar ons hotel, want joepie,

we blijven hier nog een paar dagen!

Onze ruime familiekamer in het Van der Valk Hotel Verviers blijkt helemaal aan onze behoeftes te voldoen:

Een flinke balustrade, die in een mum van tijd is veranderd in een droogrek voor natte kleren...

en een extra bed om de foto-apparatuur te drogen te leggen ;-)

Als we zelf ook weer warm en droog zijn, gaan we gezellig en lekker eten,

en daarna kruipen we als een stel jonge schoolmeiden al giebelend met zijn
drieën op het grote bed om foto's te kijken.

Knotsgezellig en dikke pret!

En toen lekker slapen en morgen gezond weer op.

De maandag sla ik nu even over, die gaat binnenkort in aparte blogserie voorbij

komen,  dus door naar de dinsdag.  We willen  alle drie dolgraag nog eens in de

herkansing bij La Hoëgne,  dus om tien uur staan we er weer.

En het is droog!

f/18 - 15 sec

We vinden een prachtig plekje met een boom vol zwammen langs het water.

Heleboel overzichtsfoto's gemaakt, en allemaal weggegooid als zijnde te rommelig.

't Is toch echt niet gemakkelijk hoor.

Dan maar alleen de zwammen met het stromende water erachter,  ook mooi toch?

f/14 - 4 sec

Verderop weer wat nieuwe pogingen om La Hoëgne mooi in beeld te krijgen, 

het begint ergens op te lijken, maar het is het nog niet.

Het waait vandaag meer, waardoor de bladeren bij

de langere sluitertijden wel erg bewogen zijn.

f/10 - 6 sec

Ja!  nu heb ik een plekje gevonden waar ik wat mee kan,  ik zit lekker laag,  

en slaag er in de meeste kale bomen en de teveel bewegende bladeren enigszins uit beeld te houden.

f/18 - 13 sec

Ik kan hier wel uit de voeten,  dat wil zeggen de voetjes kunnen in het water ;-)

En het statief ook.

Stukje doorschuiven dus,  en stenen wat prominenter in de voorgrond.

f/18 - 15 sec

Nog een stukje verder doorgeschoven, ik krijg er schik in!

f/18 - 13 sec

Maar verdorie, spat dat water nu zo erg?

Filters zitten weer helemaal vol met druppels.

Poetsen maar weer, maar het is dweilen met de kraan open,

want.... het regent weer ;-(

We kijken hoe laat het is, 13.00 uur, eerst maar even schuilen en

tijd voor een boterhammetje.

Het wordt intussen niet droog,  en eensgezind besluiten we om in te pakken en naar huis te gaan.

Dat blijkt achteraf een goede beslissing,  

want het is die dinsdag nooit meer droog geworden....

Slotwoordje:

De regen was best wel een spelbreker, waardoor we fotografisch gezien niet konden doen wat we wilden, maar ja,  dat wisten we van tevoren. Dus niet zeuren.

En ik zeur ook beslist niet, want wat hadden we gezellige dagen!!  Zonder meer voor herhaling vatbaar, zélfs met regen, maar liever droog natuurlijk ;-)