Het regionaal dagblad De Gooi & Eemlander kondigde enige tijd geleden een bijlage aan helemaal gewijd aan 'onze mooie achtertuin' , en de lezers werd gevraagd om hun mooiste natuurfoto's in te sturen.
Omdat ik vooral de Loosdrechtse Plassen als mijn achtertuin beschouw, had ik wat foto's uitgekozen die ik maakte tijdens mijn kanotochtjes.
Vrijdag viel de krant met bijlage in de bus, en wat een leuke verrassing, het jonge eendje met waterlelie staat bij de negen mooiste inzendingen.
En wat toevallig: daarnaast prijkt een foto van Yvonne, gemaakt tijdens een gezamenlijk kanotochtje
Met dank aan Yvonne voor het scannen!
Het is ook wel een héél lief plaatje!
In deze mooie achtertuin ging ik deze week nog eens op zoek naar de Geoorde Fuut, die vond ik niet maar wel:
Een prachtige Krooneend!
Nou, daar ben ik ook blij mee!
Heerlijk toch, zo'n achtertuin :-)
Jonge eendjes waren er ook, de eerste die ik zie dit seizoen
Dus even wat plaatjes geschoten natuurlijk
Dan mijn eigen achtertuin, daar heb ik deze week ook wat leuke verrassingen gezien.
Ik zat lekker in het zonnetje, en hoorde onbekende vogelgeluiden. Dus camera gehaald, en gewacht, maar helaas, ze lieten zich horen, maar niet zien.
Al wachtend schoot ik toen deze hommel in het Knikkend Nagelkruid.
Knikkend Nagelkruid is in de natuur niet veel voorkomend, maar mijn tuin staat er vol mee, het zaait zich zeer overvloedig uit, dus ik snap eigenlijk niet dat dat in de vrije natuur niet ook gebeurt
Geen toevalstreffer, deze vliegende hommel, hier heb echt mijn best opgedaan!
Diezelfde dag loste het raadsel van de onbekende vogelgeluiden zich op.
's Avonds hoorde ik ze weer, en landde er een paartje Goudvinken in de boom.
De volgende ochtend kwamen ze wéér langs.
's Avonds na het werk posteerde ik me dus mét camera in de tuin, en waarempel, ik hoorde de zachte roep
dju dju en daar waren ze weer. Alleen, met dit uitzonderlijk mooie weer, explodeert de natuur, en komt de boom steeds voller in het blad, dus het was bijna onmogelijk om foto's te maken
Dit was de enige ik die een beetje blad- en takkenvrij kon maken
Loerend op de Goudvink hoorde ik ineens het bekende nasale
tsjwieeh, en waarempel, daar zat ineens
de Groenling boven mijn hoofd
Geweldig toch, gewoon vanuit mijn luie stoel :-)
Inmiddels zijn de Goudvinken vaste bezoekers van mijn tuintje geworden, vooral in de ochtend- en avonduurtjes hoor ik aanhoudend de zachte roep, en héél soms landen ze op een mooi plekje, maar ja, dan sta je meestal net binnen, of je hebt geen tijd, of je bent net te laat.
Maar gisterochtend om 7 uur had ik geluk, en kon ik het mooie mannetje uitgebreid fotograferen, jippie, wat een leuk begin van de dag!
Nu het vrouwtje nog, dat wilde nog niet lukken, of, nog liever, en plaatje van allebei.....
Slotwoordje:
Dat was een weekje barstensvol met leuke kadootjes, en dan ook nog dat schitterende mooie weer, heerlijk! En dan ben ik vandaag nog jarig ook!!
Ik wens iedereen heerlijke paasdagen,
groetjes
Loes
